Kaatje en ik zijn weer in de ban aan het geraken van fotografie. We zijn nooit specialisten geweest op dat vlak, maar hebben vaak na wat kiekjes getrokken te hebben gedacht: "Wel, dat is best een aardige foto die we genomen hebben." We zijn nog steeds in het bezit van onze analoge Olympus (waarvan ik het type zelfs niet van buiten ken), een zeer goed toestel dat veel dienst heeft gedaan. Simpel, eenvoudig te hanteren en het leverde ons mooie foto's op. Zo trok ik in augustus 2001 deze foto van ons poesje, Wortel, die we aan een krot in de Ketelvest in Gent gevonden hadden. Samen met twee broertjes achtergelaten door onmensen. Gelukkig kwam ze er vlug bovenop, waarna ze uit dankbaarheid vrolijk in onze tuin poseerde voor mijn fototoestel. Ik heb de foto destijds eens ingescand en om één of andere reden vierkant afgesneden. Maar portretgewijs komt de vierkante vorm wel mooi uit. Als ik de foto nu zo bekijk, alvast een stimulans om ons fotografisch talent (als dat er al is tenminste) misschien wat meer naar boven te laten komen...
1 comment:
Dit is echt wel een mooie foto!
Post a Comment