Ik zit nu bijna een jaar met een hele brok onverwerkt verdriet. En weet je wat het ergste is? Net toen ik dacht dat ik er zowat overheen was, kreeg ik opnieuw een slag in mijn gezicht...
*heeft het heel, heel moeilijk*
Thursday, September 20, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Kom eens op mijn knie zitten en vertel het eens aan nonkel Bart
Ik voel met je mee, en wees maar zeker dat je niet alleen bent.
Sterkte!
Hierzo, een knuffel van een onbekende! *huuuuuuuuuuuuuug* Take take!
onverwerkt verdriet ... maar hoe verwerkt iemand verdriet? Ik weet het niet. Ik wens je sterkte.
Post a Comment